محمد عبداللهزاده ثانی، در 17 و 18 مه 2020، با انتشار 9 یادداشت به تشریح دیدگاهها و برداشتهای خود پیرامون ادعای برزینمهری خانه دیو پرداخت. تا اینجای کار، چنین به نظر میرسد که ایشان نتوانسته است دریافت متناسبی از هدف «چالش علمی برزینمهر» به دست آورد و یا اینکه ایشا اصولاً به واگذاردن مساله مهم تاییدپذیری علمی ادعای بیستساله خود، در معرض قضاوت جامعه علمی تاریخ و باستانشناسی، اعتقادی ندارد!
به هر روی؛ ایشان در 30 مه/ 10 خرداد، گزارش ورکشاپی به عنوان «اثربخشی میراث فرهنگی در توسعه گردشگری غرب خراسان رضوی به رویکرد آتشکده» را منتشر نمود. این نشست در کافهای در شهر سبزوار، زادگاه آقای عبداللهزاده ثانی، برگزار شده بود. در لابلای محتوای گنجانده شده در متن گزارش، تمایل عبداللهزاده ثانی به «ثبت جهانی آتشکده آذر برزینمهر» و «استان شدن زادگاهش» خودنمایی میکند. آیا ارتباطی میان «ادعای برزینمهری خانه دیو» و «ایده استانسازی سبزوار» وجود دارد؟! آیا یکی از ملزومات مفروض این مدیر دولتی حوزه میراث فرهنگی، برای استانسازی زادگاهش؛ ساختن و پرداختن پشتوانههای تاریخی برای تسهیل در تحقق این ایده است؟
اظهار نظر و ارائه پاسخ به این دو پرسش را به اندیشههای آگاه و وجدانهای بیدار میسپاریم. اما آنچه میتوان به طور مسلّم، درباره آن سخن گفت، نگاه سیاسی محلی عبداللهزاده ثانی به حوزه میراث فرهنگی است که در 9 یادداشت منتشر شده پیشین ایشان، رگههایی از آن، فرصت ظهور یافته است. ببینید: گزارش حضور عبداللهزاده ثانی در چالش به تاریخ 17 مه و بویژه 18 مه 2020/ نیشابور فردا